donderdag, juni 17, 2004

Racisme door Oranje

Vandaag stond in de “internationaalste krant” van Nederland een artikel over immigranten in Nederland en het loyalisme van deze groep. Het blijkt dat veel immigranten nog steeds hun thuisland of land van herkomst steunen in tijden van massahysterie zoals nu tijdens een EK. Nu is dat niet helemaal ongebruikelijk en verwerpelijk, het is zelfs eerder natuurlijk, maar af en toe neemt het toch vreemde vormen aan. Iedereen weet dat ten tijde van strijd om een kampioenschap van de nationale voetbalploeg (het zal wel nooit bij hockey of basketbal gebeuren), het land oranje kleurt. Alle die vlaggetjes, geverfde kozijnen en balkons, ballonnen en spandoeken; het geeft toch een zeker gevoel van saamhorigheid, eenheid en optimisme. Geen ander land is zo gek als het onze en het bevalt me wel. Ik mag er dan niet aan mee doen, maar een zeker nationalisme bekruipt me wel en oranje blijft natuurlijk een vrolijke kleur. Helaas denken bepaalde immigranten toch anders over deze uiting van patriottisme en eenheid. Derya (18), geboren in Zaandam uit Turkse ouders, kan zich bijvoorbeeld enorm opwinden over al het oranje en ziet het liefst de vlaggen zo snel mogelijk weer verdwijnen. Ze beseft wel dat de uitdossingen te vergelijken zijn met wat de Turken massaal doen bij overwinningen: het luidruchtig rondtoeren in auto's. Toch vind ze de oranjeversierselen maar niks en uit haar woorden valt op te maken dat ze de oranjeviering als daad tegen immigranten ziet. En dit is niet een op zichzelf staand geval; nee, zo zijn er nog veel meer. En dat is dus iets wat ik niet begrijp: wat heeft deze uiting van nationalisme te maken met racisme? In mijn ogen dus helemaal niets: het is een signaal dat wij achter onze ploeg staan, dat we willen winnen en dat we een leuke tijd willen hebben. Nederland is altijd al een beetje een buitenbeentje geweest op het internationale toneel en dat zullen we altijd wel blijven, maar wat is er dan mis met het proberen oranje te kleuren van een kampioenschap? Zie de wedstrijden tijdens het toernooi: wat zijn de gezelligste en sfeervolste wedstrijden? Die waar de Nederlanders spelen: hele vakken vol met fel Oranje, hoempapa-bands en idioot uitgedoste mannen. Het enige land dat ons kan benaderen in dat opzicht zijn de Brazilianen, maar die hebben hun muziek en schaargeklede dames mee. Wij uiten ons zo op een toernooi en dat is mooi, dat is sfeervol en iedereen deelt mee in de feestvreugde: het heeft niks met racisme of discriminatie te maken. Ik kan mij moeilijk indenken dat als iemand zijn vlaggetjes ophangt er dan bij denkt: "lekker even immigrantje pesten". Een volledig oranje gekleurde buurt betekent dan ook niet: "geen toegang voor immigranten". Ik denk dat je een echte Nederlander moet zijn om onze oranjegekte te snappen, want immigranten integreren dan misschien wel, maar assimileren niet. Over sommige dingen kun je ook te moeilijk doen: laten we nu gewoon genieten van het voetbal en dat de beste moge winnen.

My personal world map

Visited Countries
Visited Countries Map from TravelBlog