Roepen in de duisternis, of: hoe een nuchtere Oost-Groninger kennis maakte met een stel Angolese rebellen.
Dit kreeg in zondagmiddag (na mijn verjaardag van zaterdag) binnen. Joao is mijn (Angolese) broertje.
-------------------
Gisteravond fungeerde ik dus als taxi voor Joao. In mijn beleving onderscheidt hij zich op twee wezenlijke punten: hij is groot (om niet te zeggen enorm) en niet onbelangrijk: hij heeft een mobiele telefoon. Vooral dat laatste vraagt om enige aandacht bij het lezen van het navolgende.
Toen we om kwart voor 12 vertrokken, kreeg hij direct al een belletje van zijn twee Angolese vrienden dat ze de trein hadden gemist. Ik had echter geen zin om voor alles en iedereen taxi te gaan spelen en bovendien niet om via Hoogezand te rijden, dus ik vertelde hem dat ik niet van plan was om hen mee te nemen. Nou, dat heb ik geweten.
Het belverkeer werd bijzonder druk, net als Joao’s taalgebruik en bewegingen trouwens en het duurde niet lang voordat de vriendin van één van die twee jongens aan de telefoon hing met de eis dat Joao ervoor zou zorgen dat de boys in Hoogezand kwamen. Joao zat tussen twee vuren in en probeerde door op mijn gemoed te spelen, me toch over te halen om die kerels mee te nemen. Want volgens Joao moesten ‘de jongens nu op straat slapen’, omdat ze de laatste trein hadden gemist. Mijn opmerking: dan duiken ze maar een kroeg in, en nemen ze morgenochtend om half zes de eerste trein’ was niet aan hem besteed, en al helemaal niet aan die vriendin aan de telefoon. Ze eiste namelijk dat Joao een oplossing vond, terwijl het probleem toch echt bij die twee gasten lag: zij waren te laat geweest voor de trein en niet ik. Ik werd dus in iets betrokken waar ik even geen zin in had.
Anyway, ik heb minimaal vijf keer te horen gekregen ‘dat de jongens nu op straat zouden moeten slapen’, dat ik toch echt wel even via Hoogezand kon rijden etc. Toen werd ik echt pislink. Ik stond op de hoek van het Damsterdiep en de Europaweg letterlijk op het punt om rechtsomkeert te maken en hem weer bij jou af te leveren, maar vond dat welbeschouwd toch iets te bot. Bij de scheve Rabobank heb ik daarom toch maar de afslag genomen richting station. Met de weliswaar de mededeling dat ik alsnog niet via Hoogezand zou rijden. Joao bood aan dat de heren dan wel bij hem zouden kunnen slapen.
Aldus afgesproken kwamen we bij het station aan. Maar al waar we keken, geen boys te zien. Kennelijk was spoorzoeken toch niet een van hun sterkste punten, en dat op een Centraal Station, maar dat terzijde. Een half uur later (letterlijk, geen geintjes nu) en minimaal 20 telefoontjes van Joao met die gasten dook er opeens een donkere schim op naast mijn auto. Let wel: één donkere schim. Want onze Hoogezandse vriend wist even niet meer waar die andere gast was gebleven. Wat ik erger vond: meneer meende direct in de hangstand te moeten schieten en leunde met zijn kont tegen mijn autootje die ik die middag net met zoveel moeite had gepoetst om alle krassen weg te werken. Achterop zijn broek zaten de nodige stalen knopen, dus ik zag de bui al hangen. Op mijn vermanende: ‘wil je niet tegen mijn auto gaan hangen’ kreeg ik een norse blik terug van: waar bemoei je je wel niet mee?
Joao vond het allemaal maar niks en probeerde de jongen ervan te overtuigen dat ik al een half uur op hen stond te wachten en dat dat toch wel heel coulant was. Maar al wat er kwam, geen enkele blijk van waardering of iets in die richting. Ik vond het toen echt wel best en heb beide heren verzocht plaats te nemen, waarna ik ben vertrokken. Maar ja, tweehonderd meter verder kwam onze Angolese gast tot de conclusie dat hij dan toch maar niet mee wilde. Waarna we hem er op de liftstrook naast het Archief hebben uitgegooid.
Kortom: ik had een boeiende avond, was bovendien bijna drie kwartier later thuis dan gepland en heb heel wat extra meters in de stad moeten afleggen voor niks, nada, noppes. Kortom nummer 2: dit is de eerste en laatste keer dat ik voor taxi heb gespeeld. Joao zelf was zich trouwens maar al te zeer bewust van het botte gedrag van zijn vriend en bood wel 10 keer zijn verontschuldigingen aan. Maar goed, ik was not amused en ben dat trouwens nog steeds niet.
-------------------
Gisteravond fungeerde ik dus als taxi voor Joao. In mijn beleving onderscheidt hij zich op twee wezenlijke punten: hij is groot (om niet te zeggen enorm) en niet onbelangrijk: hij heeft een mobiele telefoon. Vooral dat laatste vraagt om enige aandacht bij het lezen van het navolgende.
Toen we om kwart voor 12 vertrokken, kreeg hij direct al een belletje van zijn twee Angolese vrienden dat ze de trein hadden gemist. Ik had echter geen zin om voor alles en iedereen taxi te gaan spelen en bovendien niet om via Hoogezand te rijden, dus ik vertelde hem dat ik niet van plan was om hen mee te nemen. Nou, dat heb ik geweten.
Het belverkeer werd bijzonder druk, net als Joao’s taalgebruik en bewegingen trouwens en het duurde niet lang voordat de vriendin van één van die twee jongens aan de telefoon hing met de eis dat Joao ervoor zou zorgen dat de boys in Hoogezand kwamen. Joao zat tussen twee vuren in en probeerde door op mijn gemoed te spelen, me toch over te halen om die kerels mee te nemen. Want volgens Joao moesten ‘de jongens nu op straat slapen’, omdat ze de laatste trein hadden gemist. Mijn opmerking: dan duiken ze maar een kroeg in, en nemen ze morgenochtend om half zes de eerste trein’ was niet aan hem besteed, en al helemaal niet aan die vriendin aan de telefoon. Ze eiste namelijk dat Joao een oplossing vond, terwijl het probleem toch echt bij die twee gasten lag: zij waren te laat geweest voor de trein en niet ik. Ik werd dus in iets betrokken waar ik even geen zin in had.
Anyway, ik heb minimaal vijf keer te horen gekregen ‘dat de jongens nu op straat zouden moeten slapen’, dat ik toch echt wel even via Hoogezand kon rijden etc. Toen werd ik echt pislink. Ik stond op de hoek van het Damsterdiep en de Europaweg letterlijk op het punt om rechtsomkeert te maken en hem weer bij jou af te leveren, maar vond dat welbeschouwd toch iets te bot. Bij de scheve Rabobank heb ik daarom toch maar de afslag genomen richting station. Met de weliswaar de mededeling dat ik alsnog niet via Hoogezand zou rijden. Joao bood aan dat de heren dan wel bij hem zouden kunnen slapen.
Aldus afgesproken kwamen we bij het station aan. Maar al waar we keken, geen boys te zien. Kennelijk was spoorzoeken toch niet een van hun sterkste punten, en dat op een Centraal Station, maar dat terzijde. Een half uur later (letterlijk, geen geintjes nu) en minimaal 20 telefoontjes van Joao met die gasten dook er opeens een donkere schim op naast mijn auto. Let wel: één donkere schim. Want onze Hoogezandse vriend wist even niet meer waar die andere gast was gebleven. Wat ik erger vond: meneer meende direct in de hangstand te moeten schieten en leunde met zijn kont tegen mijn autootje die ik die middag net met zoveel moeite had gepoetst om alle krassen weg te werken. Achterop zijn broek zaten de nodige stalen knopen, dus ik zag de bui al hangen. Op mijn vermanende: ‘wil je niet tegen mijn auto gaan hangen’ kreeg ik een norse blik terug van: waar bemoei je je wel niet mee?
Joao vond het allemaal maar niks en probeerde de jongen ervan te overtuigen dat ik al een half uur op hen stond te wachten en dat dat toch wel heel coulant was. Maar al wat er kwam, geen enkele blijk van waardering of iets in die richting. Ik vond het toen echt wel best en heb beide heren verzocht plaats te nemen, waarna ik ben vertrokken. Maar ja, tweehonderd meter verder kwam onze Angolese gast tot de conclusie dat hij dan toch maar niet mee wilde. Waarna we hem er op de liftstrook naast het Archief hebben uitgegooid.
Kortom: ik had een boeiende avond, was bovendien bijna drie kwartier later thuis dan gepland en heb heel wat extra meters in de stad moeten afleggen voor niks, nada, noppes. Kortom nummer 2: dit is de eerste en laatste keer dat ik voor taxi heb gespeeld. Joao zelf was zich trouwens maar al te zeer bewust van het botte gedrag van zijn vriend en bood wel 10 keer zijn verontschuldigingen aan. Maar goed, ik was not amused en ben dat trouwens nog steeds niet.
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home