M

Zoals mijn intellectuele lezers wel zullen weten was eind vorige week de minister van buitenlandse zaken (kort: M) voor een kort bezoek in Albanië. De ambassade had het genoegen om zijn verblijf, afspraken, hotel, restaurant (en later ook zijn scheerschuim, overhemden en deodorant) te regelen. Na veel voorbereidend werk stond alles en het mag gezegd worden: alles liep ook vlekkeloos. Misschien een minpuntje: de koffer van M was in Belgrado achtergebleven, maar dit was niet onze schuld. Twee projectes uit zijn programma waren mij toegewezen: het verzorgen van een werkontbijt met leden van de oppositie en de ondertekening van een belastingverdrag met Albanië. Het ontbijt was een eitje en schijnt ook goed te verteren te zijn geweest. Het verdrag had iets meer voeten in de aarde. Het ministerie had aanvankelijk een vertaalbureau gezet op de aangeleverde Albanese tekst, die had er wat commentaar op gegeven en het was weer terug gestuurd naar hier. De vraag aan ons kwam nu of wij de tekst even wilden doorlezen en becommentariëren voordat het ingebonden en ondertekend werd. Afgezien van ondergetekende zijn er (voor de verandering eens) geen juristen op deze ambassade aanwezig. Ondergetekende spreekt helaas dan weer geen woord Albanees, dus een probleem was daar. Ook een van onze lokale staf die normaal de vertalingen voor ons doet was op vakantie. De telefoniste heeft toen een deel nagekeken en daaruit bleek dat de Albanese tekst nog vol gaten en fouten zat. Ik moest toen naar het ministerie om die te laten veranderen
en dat proces herhaalde zich nog een keer op de dag van ondertekening toen onze vertaalster terug was en de rest van de tekst had nagekeken. Tot een paar uur van tevoren was dus niet duidelijk of de ondertekening wel kon doorgaan. Ook moesten wij dus de tekst veranderen waar Den Haag verder niks meer over in te brengen had... Het is allemaal verder prima verlopen en de onvertaalde woorden zijn erin gekomen en de spelfouten eruit, maar het was een haast klus van hier tot Tokio. Blijkt toch maar weer dat dat wel erg leuk is. Donderdagavond toen met mijn Albanese counterpart van het ministerie alles geregeld, tekst ingebonden, waxzegels aangebracht en de ondertekeningstafel in orde gebracht. Mocht er helaas zelf niet achterstaan om de minister te helpen en instructies te geven (was voorbehouden aan onze Chargé d'Affaires), maar om mee te maken was al erg leuk. Vrijdag het ontbijt en de rest van het programma en rond het middaguur onder politie begeleiding (die dus gewoon de straat voor je "schoonvegen") M naar het vliegveld gebracht. Ik was ondertussen aan mijn 3e droge overhemd toe...

posted by Eisenreich @ 7/26/2004 03:50:00 p.m.