Vrijdag was opzich wel een aardige dag, hoewel ik alweer vergeten ben wat ik er allemaal over wilde schrijven... In ieder geval had ik een sollicitatiegesprek voor de functie als hoofdredacteur voor het verenigingsblad van Internationale Organisaties. Het was weer zo'n opwelling van mij, dat ik weer eens wat moet doen en iets omhanden moet hebben (de laatste keer belandde ik daardoor een jaar in Duitsland geloof ik! :), Het gesprek verliep alleen niet zo vlotjes als ik had gehoopt en kennelijk zijn er meer tegenkandidaten dan ik verwacht had, maar mijn interviewers lieten daar geen woord over los. Op mijn vragen hoeveel tegenkandidaten ik had, kreeg ik een antwoord dat ze daar geen openheid in gaven. Vind ik vreemd, want bij een bedrijf gebeurd dat toch ook? Je mag toch wel je eigen kansen kunnen inschatten? Maar het zou aan een gebrek van respect tonen oid om dit te openbaren. Wat ik vaag kon opmerken was dat er mensen uit de redactie zelf hebben gesolliciteerd, wat mijn kansen natuurlijk danig verkleint, want ik ben een buitenstaander met weinig tot geen redactionele ervaringen. Ik zie het wel, hoewel ik weinig hoop heb dat ik gekozen zal worden.