Theo van Gogh is neergeschoten en op zichzelf is dat natuurlijk ontzettend erg en slecht, maar ik vind iets nog erger dan het feit dat hij is neergeschoten. Namelijk het feit dat iedereen er op zat te wachten dat hij neergeschoten zou worden, dat het te verwachten was en dat het aan zijn meningsuiting ligt. Hoe erg is het in Nederland geworden dat als je iets zegt je verwacht dat je kan worden neergeschoten? Iedereen praat over dat het na Fortuyn (heel eerlijk: zijn dood deed mij niets) allemaal zo risicovol is geworden en dat je moet oppassen met wat je zegt. Onzin, echt. Als iemand mij om bovenstaande van Fortuyn wil ombrengen is hij/zij toch wel goed gek. En dan ligt het ook nog altijd aan onze buitenlandse-medelanders. Goed, die zijn inderdaad niet allemaal even lief en geschikt en passen zich niet altijd aan, maar zou het helpen als ze allemaal het land uitgezet werden? Ik betwijfel het, want dan zouden wij zeker nog wel gewone WASPs (White Anglo-Saxon Protestants) hebben die elkaar de koppen inslaan. Waar ligt het dan aan? Geen idee, maar tot die tijd klep ik gewoon rustig door en zie wel waar we uitkomen. Ik denk toch niet dat mijn schaarse lezer erg gevaarlijk is of dat überhaupt velen dit lezen.