Beste Bert,

Ik mis je ook, maar toch vertrek ik uit dit verre land met enige weemoed en pijn in mijn hart. Het land is namelijk zo schitterend, de mensen zo vriendelijk en de processen die hier spelen zo interessant dat ik eigenlijk niet weg zou willen. Tevens is het "grote mensenleven" dan echt voorbij en moet ik mij weer studentikoos en ballerig gaan gedragen (mijn spencers doen het goed hier... :). Het geeft wel weer een extra stimulans om snel af te studeren en aan het werk te gaan. Gezien het werk wat ik hier gedaan heb en de resultaten daarvan denk ik wel dat ik geschikt ben voor het soort werk, maar daar moet t.z.t. de selectiecommissie nog van overtuigd worden... Zo niet, nog geen idee wat ik dan ga doen, maar het zal zeker wel wat in het buitenland worden. We zien wel wat het wordt en zolang het werk leuk is en ik me thuis voel zul je mij niet horen klagen.
Tijdens deze 3 maanden heb ik genoeg meegemaakt om te zeggen: "ja dat wil ik ook!", hoewel natuurlijk zoals bij elke baan er dingen tussen zitten waarvan je het nut niet inziet. Het waren wel drie ontzettend leerzame maanden, waarin ik veel heb geleerd over diplomatieke processen, afkortingen (van S, R, M, DGIS en FEZ tot plv.GO, HBV, SEED, CARDS en NSSED), ontwikkelingssamenwerking, het algemene werk op een ambassade en het leven in het buitenland als expat (wat totaal anders is dan mijn jaar als "expat" in Duitsland).
Rijk ben ik van dit "uitstapje" zeker niet geworden, eerder arm, maar een ervaring en knowledge rijker (oei, wat een lelijke standaard zin). Toch verlang ik ook naar mijn bank, mijn bed, mijn video's en wat andere kleding! Het hockey hier was ook geweldig en heb mij super vermaakt op de kleine veldjes met een internationaal gezelschap, maar een echte wedstrijd (komende zondag al) is natuurlijk ook niet te versmaden.
Tot zo ver. Ik ga naar huis, verkleden, nog wat laatste geld pinnen om mijn huur van deze maand te betalen en dan om 8uur mijn afscheidsfeestje op de residentie. Het ging snel, te snel gewoon, maar om met Youp te eindigen: het leven is wel leuk!

Leander

-----Original Message-----
From: L.B. Smit
Sent: Thursday, September 30, 2004 2:39 PM
To: Delden, Leander-van
Subject:

Het zal wel een van mijn laatste mails worden naar jou in Albanië. Enerzijds stemt dat tot droefheid. Een bewogen periode in onze emailrelatie komt hiermee tot een einde. Anderzijds ben ik ook wel weer blij dat je straks weer hier rondhuppelt. Arnoud is al weken in extase, omdat je terugkomt. En ik vind het eigenlijk ook best okee.

De reden van deze mail: ik wens je een behouden vaart (door de lucht weliswaar) a.s. zaterdag. En wil je Elga en Nelleke een flinke afscheidszoen van me geven?

Ik sluit af.

Ik hoop je binnen afzienbare tijd weer te spreken.

je B.

TIRANA, Albania (AP) _ A tearful Kristina Slavinskaya of Russia was crowned Miss Globe International 2004, impressing judges who reviewed 43 contestants at an ancient amphitheater in an Albanian town. Slavinskaya, the youngest contestant at age 16, edged finalists from Albania, the Czech Republic, Estonia and Belarus to win Tuesday night's pageant. She received a modest prize of US$5,000 (€4,080). The pageant was organized by Albania's Deliart Association under a license from Charlie See, a U.S. citizen from Las Vegas who oversees 22 beauty contests worldwide. The 31st Miss Globe contest was held at an amphitheater built in A.D. 200 in the port city of Durres, 35 kilometers (20 miles) west of the capital, Tirana.
Judges awarded Best National Costume to Paraguay's Tania Maria Dominiczky, Miss Cosmopolitan to Bulgaria's Vanya Krasteva, Miss All Nations to Venezuela's Carmin Martinez, Miss Dream Girl of the World to Albania's Enkelejda Bargjo and Miss International to Slovenia's Katarina Jurkovic.

Albania, which hosted the 1996 Miss Europe pageant, will host next year's Miss Globe International contest, organizer Petri Bozo said.

Het voordeel van werken op een ambassade is dat je voor de gekste dingen een uitnodiging ontvangt. Gisteravond ben ik dus voor het eerst in mijn leven naar een Miss Verkiezing geweest. De Ambassadeur had geen zin/tijd en zijn plaatsvervanger heeft het niet zo op vrouwen, dus bleef er maar een man op de ambassade over. Hoewel ik, nadat ik de kaarten had gekregen, belaagd werd door het vrouwelijke personeel dat zij ook wel wilden gaan en hoezo het nu weer een man moest zijn die ging! (hier geef ik diplomatiek maar geen antwoord op) Eerst dacht ik dat het om een Miss Albanië verkiezing zou gaan, maar nee, het bleek de Miss Globe International 2004 te zijn. Deelneemsters uit 43 verschillende landen streden om het felbegeerde kroontje. Nu is de MGI een tegenhanger van de Miss World en Miss Universe verkiezing en wel iets kleiner en anders opgezet, maar evengoed leuk en interessant! De trip ging naar Dürres waar het spectakel in het oude amfitheater van de stad gehouden werd. Ik had een Albanese collega meegenomen (die heeft een auto en staat bekend om zijn casanova-gedrag) en we zaten keurig om 8uur klaar voor de show. Nu is tijd in Albanië een relatief begrip en kwam de massa (het gepeupel) pas op het allerlaatste moment (kwart voor 9 tot 9uur) binnen vlak voordat we "on air" gingen (het werd Live op de Albanese TV uitgezonden). We hadden top plekken: midden voor het podium op de derde rij, dus met een perfect uitzicht en erg dichtbij het hele gebeuren (a raison de 40EUR/stuk). Voor ons zat de 100-jarige oprichter en eigenaar van de MGI.

Voor een Miss verkiezing die zich als internationaal manifesteerd, was het toch een flinke Albanese aangelegenheid. De vorige 31 (!!) edities werden in de USA en Turkije gehouden en nu was het voor het eerst in Albanië. De overheid (zowel lokaal als nationaal) heeft dit initiatief met beide handen aangegrepen om het land en de stad te promoten. Tijdens de praatjes van de deelneemsters en de presentator (er werd meer Albanees dan Engels gesproken) werd Albanië dan ook veelvuldig geroemd om zijn schoonheid, vriendelijke mensen en meer. Een beetje "te" maar ok. Sponsors waren er genoeg, maar de manier waarop hun bijdrage "verteld" werd, was toch eigenaardig. Tijdens de presentaties moest de presentator af en toe een lijstje voorlezen met de namen van de sponsors (Restaurant Z, Bar Y, Hotel X, een Biermerk, de overheid etc), stonden ze op het programma (ok, normaal) en werd er een redelijke vorm van sluikreclame toegepast in de filmpjes van de deelneemsters (bezoek aan de bierfabriek, eten in restaurant Z, etc, met de namen prominent in beeld). De boetes in NL zouden zwaar geweest zijn...

Ook liep er nog redelijk wat mis: toen Miss Slovenia opkwam draaide het filmpje van Miss South Africa (filmpje Miss Slovenia niet gezien), bij het terugbrengen van 43 deelneemsters naar 30 was het lijstje zo onduidelijk dat de presentator niet wist wie er doorging. Toen hij na navragen (N.B. Live-uitzending...) eindelijk de deelneemsters op alfabetische volgorde naar voren haalde kwam hij op maar 29. Miss China mocht na consultatie toch nog doordringen tot de volgende ronde. En meer (kleinere) schoonheidsfoutjes. Af en toe was de overdaad aan reclame en fouten gewoon zo erg dat het weer hilarisch werd en heb mij dan ook zeker wel vermaakt.
De show was gewoon goed en zeker wel van kwaliteit en de dames knap (ja, daar ging het alleen om, want een boodschap om de wereld te verbeteren hadden ze niet). Vreemd was wel dat er tevens verschillende prijzen uitgereikt werden, zoals Miss All Nations, Miss International, Miss Most Wanted Date etc, en dat niet duidelijk werd wat nou waar voor diende of wat de criteria waren. Typische Miss verkiezingstaferelen waren er ook: het aan de verkeerde kant weglopen van Missen en na het niet doordringen tot de volgende ronde, het weggooien van de nationale sjerp en stampvoetend achter de coulissen verdwijnen. Tussen de bedrijven door, als de dames zich moesten verkleden, was er dans en muziek van Albanese popsterren, de Duitse meidengroep Supreme en Alessandro Safina (zat in de jury en u wel bekend van het nummer Luna). Veel playback, maar gelukkig ook wat live. Een Nederlandse deelneemster was er helaas niet en ik heb na afloop dan ook gevraag waarom niet. Het bleek dat niemand zich uit NL had aangemeld, hoewel er nog tickets beschikbaar waren. Terug in Groningen toch eens wat promotiewerk hiervoor doen! :) Part-time manager van een nieuwe beauty lijkt me wel een leuk baantje.
Miss Czech Republic en Miss Estonia waren mijn favorieten en kwamen gelukkig ook tot de laatste 5. Miss Russia won uiteindelijk de verkiezing en getooid met kroontje, bloemen, sjerp en een (ontzettend lelijk) schilderij mocht zij de (internationale?) pers te woord staan. Fotosessies met alle deelneemsters, de top-5 en organisatoren/publiek/medewerkers, een Miss Russia in tranen en vuurwerk boven onze hoofden voltooiden het geheel en sloten de avond af.
Er was helaas geen afterparty voor genodigden en ook hadden deze 2 sukkels hun fototoestelen vergeten, dus geen ontmoetingen met buitenlandse schonen gehad (wel oogcontact!! :). Voor foto's ben ik afhankelijk van een Nederlander van de Commissie, die ze mij zou doorsturen, dus daar is het wachten even op. Hij had zoveel foto's gemaakt die avond dat toen hij eindelijk de moed gehad had om Miss Bulgarije op de foto te vragen, de camera het begaf omdat de batterijen op waren.

Het was een geweldige avond met sfeer, entertainment en vermaak en zeker erg leuk om eens mee te maken, want dat zal niet vaak gebeuren. Volgende keer (if ever) zeker wel een fototoestel mee en kijken of er nog een party-uitnodiging te regelen valt. ;) De Albanezen moeten nog wel wat leren als het gaat om het echt promoten van Albanië en het soepel laten lopen van grote evenementen, maar dit was een prima begin. Ik geloof ook niet dat de foutjes op TV te zien zijn geweest en dat niet iedereen zo kritisch zal hebben gekeken als ik (gewoon een ander perspectief).

Wat is het leven hier toch ontzettend zwaar...